Bacaan Surah Al kahfi Rumi Full beserta jawi

Berjumpa lagi di blog kesayangan semua. Pada masa ni akan kita kongsi kembali untuk para pembaca berupa salah satu surah dalam al quran. Setelah pada masa yang lalu telah kita share doa selepas baca surah yasin


Kita akan kongsi bacaan surah Al kahfi dalam rumi Full beserta tulisan jawi. Sebab kebanyakan yang dishare di lain tempat hanya berupa ayat 1-10 sahaja. Semuga Tulisan ni membawa manfaat untuk pembaca sekalian 

surah al kahfi rumi, bacaan surah al kahfi, surah al kahfi full, surah al kahfi dalam rumi

Surah al kahfi rumi


بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ


الْحَمْدُ لِلهِ الَّذِىٓ أَنزَلَ عَلَىٰ عَبْدِهِ الْكِتٰبَ وَلَمْ يَجْعَل لَّهُۥ عِوَجَا ۜ ﴿الكهف:١

1. alhamdu lillaahilladzii anzala 'alaa 'abdihi lkitaaba walam yaj'al lahu 'iwajaa 


قَيِّمًا لِّيُنذِرَ بَأْسًا شَدِيدًا مِّن لَّدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصّٰلِحٰتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا ﴿الكهف:٢
2. qayyiman liyundzira ba/san syadiidan min ladunhu wayubasysyira lmu'miniinalladziina ya'maluuna shshaalihaati anna lahum ajran hasanaa 


مّٰكِثِينَ فِيهِ أَبَدًا ﴿الكهف:٣

3. maakitsiina fiihi abadaa 


وَيُنذِرَ الَّذِينَ قَالُوا۟ اتَّخَذَ اللهُ وَلَدًا ﴿الكهف:٤

4. wayundziralladziina qaaluu ittakhadzallaahu waladaa 


مَّا لَهُم بِهِۦ مِنْ عِلْمٍ وَلَا لِءَابَآئِهِمْ ۚ كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوٰهِهِمْ ۚ إِن يَقُولُونَ إِلَّا كَذِبًا ﴿الكهف:٥


5. maa lahum bihi min 'ilmin walaa li-aabaa-ihim kaburat kalimatan takhruju min afwaahihim in yaquuluuna illaa kadzibaa


فَلَعَلَّكَ بٰخِعٌ نَّفْسَكَ عَلَىٰٓ ءَاثٰرِهِمْ إِن لَّمْ يُؤْمِنُوا۟ بِهٰذَا الْحَدِيثِ أَسَفًا ﴿الكهف:٦

6. fala'allaka baakhi'un nafsaka 'alaa aatsaarihim in lam yu'minuu bihaadzaa lhadiitsi asafaa



إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَّهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ﴿الكهف:٧

7. innaa ja'alnaa maa 'alaa l-ardhi ziinatan lahaa linabluwahum ayyuhum ahsanu 'amalaa

وَإِنَّا لَجٰعِلُونَ مَا عَلَيْهَا صَعِيدًا جُرُزًا ﴿الكهف:٨

8. wa-innaa lajaa'iluuna maa 'alayhaa sha'iidan juruzaa 


أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحٰبَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا۟ مِنْ ءَايٰتِنَا عَجَبًا ﴿الكهف:٩

9. am hasibta anna ash-haaba lkahfi warraqiimi kaanuu min aayaatinaa 'ajabaa


إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا۟ رَبَّنَآ ءَاتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا ﴿الكهف:١۰

10. idz awaa lfityatu ilaa lkahfi faqaaluu rabbanaa aatinaa min ladunka rahmatan wahayyi' lanaa min amrinaa rasyadaa


فَضَرَبْنَا عَلَىٰٓ ءَاذَانِهِمْ فِى الْكَهْفِ سِنِينَ عَدَدًا ﴿الكهف:١١

11. fadharabnaa 'alaa aatsaanihim fii lkahfi siniina 'adadaa


ثُمَّ بَعَثْنٰهُمْ لِنَعْلَمَ أَىُّ الْحِزْبَيْنِ أَحْصَىٰ لِمَا لَبِثُوٓا۟ أَمَدًا ﴿الكهف:١٢

12. tsumma ba'atsnaahum lina'lama ayyu lhizbayni ahsaa limaa labitsuu amadaa


نَّحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ نَبَأَهُم بِالْحَقِّ ۚ إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ ءَامَنُوا۟ بِرَبِّهِمْ وَزِدْنٰهُمْ هُدًى ﴿الكهف:١٣

13. nahnu naqushshu 'alayka naba-ahum bilhaqqi innahum fityatun aamanuu birabbihim wazidnaahum hudaa

وَرَبَطْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُوا۟ فَقَالُوا۟ رَبُّنَا رَبُّ السَّمٰوٰتِ وَالْأَرْضِ لَن نَّدْعُوَا۟ مِن دُونِهِۦٓ إِلٰهًا ۖ لَّقَدْ قُلْنَآ إِذًا شَطَطًا ﴿الكهف:١٤

14. warabathnaa 'alaa quluubihim idz qaamuu faqaaluu rabbunaa rabbu ssamaawaati wal-ardhi lan nad'uwa min duunihi ilaahan laqad qulnaa idzan syathathaa




هٰٓؤُلَآءِ قَوْمُنَا اتَّخَذُوا۟ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةً ۖ لَّوْلَا يَأْتُونَ عَلَيْهِم بِسُلْطٰنٍۭ بَيِّنٍ ۖ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللهِ كَذِبًا ﴿الكهف:١٥

15. haaulaa-i qawmunaa ittakhadzuu min duunihi aalihatan lawlaa ya'tuuna 'alayhim bisulthaanin bayyinin faman azhlamu mimmani iftaraa 'alaallaahi kadzibaa


وَإِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ إِلَّا اللهَ فَأْوُۥٓا۟ إِلَى الْكَهْفِ يَنشُرْ لَكُمْ رَبُّكُم مِّن رَّحْمَتِهِۦ وَيُهَيِّئْ لَكُم مِّنْ أَمْرِكُم مِّرْفَقًا ﴿الكهف:١٦

16. wa-idzi i'tazaltumuuhum wamaa ya'buduuna illaallaaha fa'wuu ilaa lkahfi yansyur lakum rabbukum min rahmatihi wayuhayyi/ lakum min amrikum mirfaqaa


وَتَرَى الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَت تَّزٰوَرُ عَن كَهْفِهِمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقْرِضُهُمْ ذَاتَ الشِّمَالِ وَهُمْ فِى فَجْوَةٍ مِّنْهُ ۚ ذٰلِكَ مِنْ ءَايٰتِ اللهِ ۗ مَن يَهْدِ اللهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ ۖ وَمَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُۥ وَلِيًّا مُّرْشِدًا ﴿الكهف:١٧

17. wataraa sysyamsa idzaa thala'at tazaawaru 'an kahfihim dzaata lyamiini wa-idzaa gharabat taqridhuhum dzaata sysyimaali wahum fii fajwatin minhu dzaalika min aayaatillaahi man yahdillaahu fahuwa lmuhtadi waman yudhlil falan tajida lahu waliyyan mursyidaa


وَتَحْسَبُهُمْ أَيْقَاظًا وَهُمْ رُقُودٌ ۚ وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَذَاتَ الشِّمَالِ ۖ وَكَلْبُهُم بٰسِطٌ ذِرَاعَيْهِ بِالْوَصِيدِ ۚ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِمْ لَوَلَّيْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبًا ﴿الكهف:١٨

18. watahsabuhum ayqaatsan wahum ruquudun wanuqallibuhum dzaata lyamiini wadzaata sysyimaali wakalbuhum baasithun dziraa'ayhi bilwashiidi lawi iththhala'ta 'alayhim lawallayta minhum firaaran walamuli/ta minhum ru'baa


وَكَذٰلِكَ بَعَثْنٰهُمْ لِيَتَسَآءَلُوا۟ بَيْنَهُمْ ۚ قَالَ قَآئِلٌ مِّنْهُمْ كَمْ لَبِثْتُمْ ۖ قَالُوا۟ لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ ۚ قَالُوا۟ رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثْتُمْ فَابْعَثُوٓا۟ أَحَدَكُم بِوَرِقِكُمْ هٰذِهِۦٓ إِلَى الْمَدِينَةِ فَلْيَنظُرْ أَيُّهَآ أَزْكَىٰ طَعَامًا فَلْيَأْتِكُم بِرِزْقٍ مِّنْهُ وَلْيَتَلَطَّفْ وَلَا يُشْعِرَنَّ بِكُمْ أَحَدًا ﴿الكهف:١٩

19. wakadzaalika ba'atsnaahum liyatasaa-aluu baynahum qaala qaa-ilun minhum kam labitstum qaaluu labitsnaa yawman aw ba'dha yawmin qaaluu rabbukum a'lamu bimaa labitstum fab'atsuu ahadakum biwariqikum haadzihi ilaa lmadiinati falyanzhur ayyuhaa azkaa tha'aaman falya'tikum birizqin minhu walyatalaththhaf walaa yusy'iranna bikum ahadaa 


إِنَّهُمْ إِن يَظْهَرُوا۟ عَلَيْكُمْ يَرْجُمُوكُمْ أَوْ يُعِيدُوكُمْ فِى مِلَّتِهِمْ وَلَن تُفْلِحُوٓا۟ إِذًا أَبَدًا ﴿الكهف:٢۰
20. innahum in yazhharuu 'alaykum yarjumuukum aw yu'iiduukum fii millatihim walan tuflihuu idzan abadaa


وَكَذٰلِكَ أَعْثَرْنَا عَلَيْهِمْ لِيَعْلَمُوٓا۟ أَنَّ وَعْدَ اللهِ حَقٌّ وَأَنَّ السَّاعَةَ لَا رَيْبَ فِيهَآ إِذْ يَتَنٰزَعُونَ بَيْنَهُمْ أَمْرَهُمْ ۖ فَقَالُوا۟ ابْنُوا۟ عَلَيْهِم بُنْيٰنًا ۖ رَّبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ ۚ قَالَ الَّذِينَ غَلَبُوا۟ عَلَىٰٓ أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِم مَّسْجِدًا ﴿الكهف:٢١
21. wakadzaalika a'tsarnaa 'alayhim liya'lamuu anna wa'dallaahi haqqun wa-anna saa'ata laa rayba fiihaa idz yatanaaza'uuna baynahum amrahum faqaaluu ibnuu 'alayhim bunyaanan rabbuhum a'lamu bihim qaalalladziina ghalabuu 'alaa amrihim lanattakhidzanna 'alayhim masjidaa


سَيَقُولُونَ ثَلٰثَةٌ رَّابِعُهُمْ كَلْبُهُمْ وَيَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًۢا بِالْغَيْبِ ۖ وَيَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَثَامِنُهُمْ كَلْبُهُمْ ۚ قُل رَّبِّىٓ أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِم مَّا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا قَلِيلٌ ۗ فَلَا تُمَارِ فِيهِمْ إِلَّا مِرَآءً ظٰهِرًا وَلَا تَسْتَفْتِ فِيهِم مِّنْهُمْ أَحَدًا ﴿الكهف:٢٢
22. sayaquuluuna tsalaatsatun raabi'uhum kalbuhum wayaquuluuna khamsatun saadisuhum kalbuhum rajman bilghaybi wayaquuluuna sab'atun watsaaminuhum kalbuhum qul rabbii a'lamu bi'iddatihim maa ya'lamuhum illaa qaliilun falaa tumaari fiihim illaa miraa-an zhaahiran walaa tastafti fiihim minhum ahadaa


وَلَا تَقُولَنَّ لِشَا۟ىْءٍ إِنِّى فَاعِلٌ ذٰلِكَ غَدًا ﴿الكهف:٢٣
23. walaa taquulanna lisyay-in innii faa'ilun dzaalika ghadaa 

إِلَّآ أَن يَشَآءَ اللهُ ۚ وَاذْكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَقُلْ عَسَىٰٓ أَن يَهْدِيَنِ رَبِّى لِأَقْرَبَ مِنْ هٰذَا رَشَدًا ﴿الكهف:٢٤
24. illaa an yasyaa-allaahu wadzkur rabbaka idzaa nasiita waqul 'asaa an yahdiyani rabbii li-aqraba min haadzaa rasyadaa


وَلَبِثُوا۟ فِى كَهْفِهِمْ ثَلٰثَ مِا۟ئَةٍ سِنِينَ وَازْدَادُوا۟ تِسْعًا ﴿الكهف:٢٥
25. walabitsuu fii kahfihim tsalaatsa mi-atin siniina wazdaaduu tis'aa


قُلِ اللهُ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثُوا۟ ۖ لَهُۥ غَيْبُ السَّمٰوٰتِ وَالْأَرْضِ ۖ أَبْصِرْ بِهِۦ وَأَسْمِعْ ۚ مَا لَهُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِىٍّ وَلَا يُشْرِكُ فِى حُكْمِهِۦٓ أَحَدًا ﴿الكهف:٢٦
26. qulillaahu a'lamu bimaa labitsuu lahu ghaybu ssamaawaati wal-ardhi abshir bihi wa-asmi'maa lahum min duunihi min waliyyin walaa yusyriku fii hukmihi ahadaa 


وَاتْلُ مَآ أُوحِىَ إِلَيْكَ مِن كِتَابِ رَبِّكَ ۖ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمٰتِهِۦ وَلَن تَجِدَ مِن دُونِهِۦ مُلْتَحَدًا ﴿الكهف:٢٧
27. watlu maa uuhiya ilayka min kitaabi rabbika laa mubaddila likalimaatihi walan tajida min duunihi multahadaa 


وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَوٰةِ وَالْعَشِىِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُۥ ۖ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَوٰةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُۥ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَىٰهُ وَكَانَ أَمْرُهُۥ فُرُطًا ﴿الكهف:٢٨
28. washbir nafsaka ma'alladziina yad'uuna rabbahum bilghadaati wal'asyiyyi yuriiduuna wajhahu walaa ta'du 'aynaaka 'anhum turiidu ziinata lhayaati ddunyaa walaa tuthi'man aghfalnaa qalbahu 'an dzikrinaa wattaba'a hawaahu wakaana amruhu furuthaa



وَقُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ ۖ فَمَن شَآءَ فَلْيُؤْمِن وَمَن شَآءَ فَلْيَكْفُرْ ۚ إِنَّآ أَعْتَدْنَا لِلظّٰلِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا ۚ وَإِن يَسْتَغِيثُوا۟ يُغَاثُوا۟ بِمَآءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِى الْوُجُوهَ ۚ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَآءَتْ مُرْتَفَقًا ﴿الكهف:٢٩
29. waquli lhaqqu min rabbikum faman syaa-a falyu'min waman syaa-a falyakfur innaa a'tadnaa lizhzhaalimiina naaran ahatha bihim suraadiquhaa wa-in yastaghiitsuu yughaatsuu bimaa-in kalmuhli yasywii lwujuuha bi/sa sysyaraabu wasaa-at murtafaqaa


إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ الصّٰلِحٰتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا ﴿الكهف:٣۰
30. innalladziina aamanuu wa'amiluu shshaalihaati innaa laa nudhii'u ajra man ahsana 'amalaa


أُو۟لٰٓئِكَ لَهُمْ جَنّٰتُ عَدْنٍ تَجْرِى مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهٰرُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَيَلْبَسُونَ ثِيَابًا خُضْرًا مِّن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَّكِـِٔينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَآئِكِ ۚ نِعْمَ الثَّوَابُ وَحَسُنَتْ مُرْتَفَقًا ﴿الكهف:٣١
31. ulaa-ika lahum jannaatu 'adnin tajrii min tahtihimu l-anhaaru yuhallawna fiihaa min asaawira min dzahabin waylbasuuna tsiyaaban khudhran min sundusin wa-istabraqin muttaki-iina fiihaa 'alaa l-araa-iki ni'ma tstsawaabu wahasunat murtafaqaa


وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا رَّجُلَيْنِ جَعَلْنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَيْنِ مِنْ أَعْنٰبٍ وَحَفَفْنٰهُمَا بِنَخْلٍ وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمَا زَرْعًا ﴿الكهف:٣٢
32. wadhrib lahum matsalan rajulayni ja'alnaa li-ahadihimaa jannatayni min a'naabin wahafafnaahumaa binakhlin waja'alnaa baynahumaa zar'aa

Baca Juga



كِلْتَا الْجَنَّتَيْنِ ءَاتَتْ أُكُلَهَا وَلَمْ تَظْلِم مِّنْهُ شَيْـًٔا ۚ وَفَجَّرْنَا خِلٰلَهُمَا نَهَرًا ﴿الكهف:٣٣
33. kiltaa ljannatayni aatat ukulahaa walam tazhlim minhu syay-an wafajjarnaa khilaalahumaa naharaa 

وَكَانَ لَهُۥ ثَمَرٌ فَقَالَ لِصٰحِبِهِۦ وَهُوَ يُحَاوِرُهُۥٓ أَنَا۠ أَكْثَرُ مِنكَ مَالًا وَأَعَزُّ نَفَرًا ﴿الكهف:٣٤
34. wakaana lahu tsamarun faqaala lishaahibihi wahuwa yuhaawiruhu anaa aktsaru minka maalan wa-a'azzu nafaraa


وَدَخَلَ جَنَّتَهُۥ وَهُوَ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِۦ قَالَ مَآ أَظُنُّ أَن تَبِيدَ هٰذِهِۦٓ أَبَدًا ﴿الكهف:٣٥
35. wadakhala jannatahu wahuwa zhaalimun linafsihi qaala maa azhunnu an tabiida haadzihi abadaa


وَمَآ أَظُنُّ السَّاعَةَ قَآئِمَةً وَلَئِن رُّدِدتُّ إِلَىٰ رَبِّى لَأَجِدَنَّ خَيْرًا مِّنْهَا مُنقَلَبًا ﴿الكهف:٣٦
36. wamaa azhunnu ssaa'ata qaa-imatan wala-in rudidtu ilaa rabbii la-ajidanna khayran minhaa munqalabaa


قَالَ لَهُۥ صَاحِبُهُۥ وَهُوَ يُحَاوِرُهُۥٓ أَكَفَرْتَ بِالَّذِى خَلَقَكَ مِن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ سَوَّىٰكَ رَجُلًا ﴿الكهف:٣٧
37. qaala lahu shaahibuhu wahuwa yuhaawiruhu akafarta billadzii khalaqaka min turaabin tsumma min nuthfatin tsumma sawwaaka rajulaa 


لّٰكِنَّا۠ هُوَ اللهُ رَبِّى وَلَآ أُشْرِكُ بِرَبِّىٓ أَحَدًا ﴿الكهف:٣٨
38. laakinna huwallaahu rabbii walaa usyriku birabbii ahadaa


وَلَوْلَآ إِذْ دَخَلْتَ جَنَّتَكَ قُلْتَ مَا شَآءَ اللهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ ۚ إِن تَرَنِ أَنَا۠ أَقَلَّ مِنكَ مَالًا وَوَلَدًا ﴿الكهف:٣٩
39. walawlaa idz dakhalta jannataka qulta maa syaa-allaahu laa quwwata illaa bilaahi in tarani anaa aqalla minka maalan wawaladaa


فَعَسَىٰ رَبِّىٓ أَن يُؤْتِيَنِ خَيْرًا مِّن جَنَّتِكَ وَيُرْسِلَ عَلَيْهَا حُسْبَانًا مِّنَ السَّمَآءِ فَتُصْبِحَ صَعِيدًا زَلَقًا ﴿الكهف:٤۰
40. fa'asaa rabbii an yu'tiyani khayran min jannatika wayursila 'alayhaa husbaanan mina ssamaa-i fatushbiha sha'iidan zalaqaa


أَوْ يُصْبِحَ مَآؤُهَا غَوْرًا فَلَن تَسْتَطِيعَ لَهُۥ طَلَبًا ﴿الكهف:٤١
41. aw yushbiha maauhaa ghawran falan tastathii'a lahu thalabaa


وَأُحِيطَ بِثَمَرِهِۦ فَأَصْبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيْهِ عَلَىٰ مَآ أَنفَقَ فِيهَا وَهِىَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَيَقُولُ يٰلَيْتَنِى لَمْ أُشْرِكْ بِرَبِّىٓ أَحَدًا ﴿الكهف:٤٢
42. wauhiitha bitsamarihi fa-ashbaha yuqallibu kaffayhi 'alaa maa anfaqa fiihaa wahiya khaawiyatun 'alaa 'uruusyihaa wayaquulu yaa laytanii lam usyrik birabbii ahadaa

وَلَمْ تَكُن لَّهُۥ فِئَةٌ يَنصُرُونَهُۥ مِن دُونِ اللهِ وَمَا كَانَ مُنتَصِرًا ﴿الكهف:٤٣
43. walam takun lahu fi-atun yanshuruunahu min duunillaahi wamaa kaana muntashiraa 


هُنَالِكَ الْوَلٰيَةُ لِلهِ الْحَقِّ ۚ هُوَ خَيْرٌ ثَوَابًا وَخَيْرٌ عُقْبًا ﴿الكهف:٤٤
44. hunaalika lwalaayatu lillaahi lhaqqi huwa khayrun tsawaaban wakhayrun 'uqbaa


وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلَ الْحَيَوٰةِ الدُّنْيَا كَمَآءٍ أَنزَلْنٰهُ مِنَ السَّمَآءِ فَاخْتَلَطَ بِهِۦ نَبَاتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِيمًا تَذْرُوهُ الرِّيٰحُ ۗ وَكَانَ اللهُ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ مُّقْتَدِرًا ﴿الكهف:٤٥
45. wadhrib lahum matsala lhayaati ddunyaa kamaa-in anzalnaahu mina ssamaa-i fakhtalatha bihi nabaatu l-ardhi fa-ashbaha hasyiiman tadzruuhu rriyaahu wakaanallaahu 'alaa kulli syay-in muqtadiraa


الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَوٰةِ الدُّنْيَا ۖ وَالْبٰقِيٰتُ الصّٰلِحٰتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ أَمَلًا ﴿الكهف:٤٦
46. almaalu walbanuuna ziinatu lhayaati ddunyaa walbaaqiyaatu shshaalihaatu khayrun 'inda rabbika tsawaaban wakhayrun amalaa


وَيَوْمَ نُسَيِّرُ الْجِبَالَ وَتَرَى الْأَرْضَ بَارِزَةً وَحَشَرْنٰهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا ﴿الكهف:٤٧
47. wayawma nusayyiru ljibaala wataraa l-ardha baarizatan wahasyarnaahum falam nughaadir minhum ahadaa


وَعُرِضُوا۟ عَلَىٰ رَبِّكَ صَفًّا لَّقَدْ جِئْتُمُونَا كَمَا خَلَقْنٰكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍۭ ۚ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّن نَّجْعَلَ لَكُم مَّوْعِدًا ﴿الكهف:٤٨
48. wa'uridhuu 'alaa rabbika shaffan laqad ji'tumuunaa kamaa khalaqnaakum awwala marratin bal za'amtumllan naj'ala lakum maw'idaa


وَوُضِعَ الْكِتٰبُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يٰوَيْلَتَنَا مَالِ هٰذَا الْكِتٰبِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّآ أَحْصَىٰهَا ۚ وَوَجَدُوا۟ مَا عَمِلُوا۟ حَاضِرًا ۗ وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا ﴿الكهف:٤٩
49. wawudhi'a lkitaabu fataraa lmujrimiina musyfiqiina mimmaa fiihi wayaquuluuna yaa waylatanaa maa lihaadzaa lkitaabi laa yughaadiru shaghiiratan walaa kabiiratan illaa ahsaahaa wawajaduu maa 'amiluu hadiran walaa yazhlimu rabbuka ahadaa


وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلٰٓئِكَةِ اسْجُدُوا۟ لِءَادَمَ فَسَجَدُوٓا۟ إِلَّآ إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِۦٓ ۗ أَفَتَتَّخِذُونَهُۥ وَذُرِّيَّتَهُۥٓ أَوْلِيَآءَ مِن دُونِى وَهُمْ لَكُمْ عَدُوٌّۢ ۚ بِئْسَ لِلظّٰلِمِينَ بَدَلًا ﴿الكهف:٥۰
50. wa-idz qulnaa lilmalaa-ikati usjuduu li-aadama fasajaduu illaa ibliisa kaana mina ljinni fafasaqa 'an amri rabbihi afatattakhidzuunahu wadzurriyyatahu awliyaa-a min duunii wahum lakum 'aduwwun bi'sa lizhzhaalimiina badalaa


مَّآ أَشْهَدتُّهُمْ خَلْقَ السَّمٰوٰتِ وَالْأَرْضِ وَلَا خَلْقَ أَنفُسِهِمْ وَمَا كُنتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُدًا ﴿الكهف:٥١
51. maa asyhadtuhum khalqa ssamaawaati wal-ardhi walaa khalqa anfusihim wamaa kuntu muttakhidza lmudhilliina 'adhudaa


وَيَوْمَ يَقُولُ نَادُوا۟ شُرَكَآءِىَ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا۟ لَهُمْ وَجَعَلْنَا بَيْنَهُم مَّوْبِقًا ﴿الكهف:٥٢
52. wayawma yaquulu naaduu syurakaa-iyalladziina za'amtum fada'awhum falam yastajiibuu lahum waja'alnaa baynahum mawbiqaa


وَرَءَا الْمُجْرِمُونَ النَّارَ فَظَنُّوٓا۟ أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَلَمْ يَجِدُوا۟ عَنْهَا مَصْرِفًا ﴿الكهف:٥٣
53. waraaa lmujrimuuna nnaara fazhannuu annahum muwaaqi'uuhaa walam yajiduu 'anhaa mashrifaa


وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِى هٰذَا الْقُرْءَانِ لِلنَّاسِ مِن كُلِّ مَثَلٍ ۚ وَكَانَ الْإِنسٰنُ أَكْثَرَ شَىْءٍ جَدَلًا ﴿الكهف:٥٤
54. walaqad sharrafnaa fii haadzaa lqur-aani linnaasi min kulli matsalin wakaana l-insaanu aktsara syay-in jadalaa 


وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَن يُؤْمِنُوٓا۟ إِذْ جَآءَهُمُ الْهُدَىٰ وَيَسْتَغْفِرُوا۟ رَبَّهُمْ إِلَّآ أَن تَأْتِيَهُمْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ قُبُلًا ﴿الكهف:٥٥
55. wamaa mana'a nnaasa an yu/minuu idz jaa-ahumu lhudaa wayastaghfiruu rabbahum illaa an ta'tiyahum sunnatu l-awwaliina aw ya'tiyahumu l'adzaabu qubulaa


وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ ۚ وَيُجٰدِلُ الَّذِينَ كَفَرُوا۟ بِالْبٰطِلِ لِيُدْحِضُوا۟ بِهِ الْحَقَّ ۖ وَاتَّخَذُوٓا۟ ءَايٰتِى وَمَآ أُنذِرُوا۟ هُزُوًا ﴿الكهف:٥٦
56. wamaa nursilu lmursaliina illaa mubasysyiriina wamundziriina wayujaadilulladziina kafaruu bilbaathili liyudhidhuu bihi lhaqqa wattakhadzuu aayaatii wamaa undziruu huzuwaa


وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايٰتِ رَبِّهِۦ فَأَعْرَضَ عَنْهَا وَنَسِىَ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ ۚ إِنَّا جَعَلْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِىٓ ءَاذَانِهِمْ وَقْرًا ۖ وَإِن تَدْعُهُمْ إِلَى الْهُدَىٰ فَلَن يَهْتَدُوٓا۟ إِذًا أَبَدًا ﴿الكهف:٥٧
57. waman azhlamu mimman dzukkira bi-aayaati rabbihi fa-a'radha 'anhaa wanasiya maa qaddamat yadaahu innaa ja'alnaa 'alaa quluubihim akinnatan an yafqahuuhu wafii aatsaanihim waqran wa-in tad'uhum ilaa lhudaa falan yahtaduu idzan abadaa


وَرَبُّكَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ ۖ لَوْ يُؤَاخِذُهُم بِمَا كَسَبُوا۟ لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ ۚ بَل لَّهُم مَّوْعِدٌ لَّن يَجِدُوا۟ مِن دُونِهِۦ مَوْئِلًا ﴿الكهف:٥٨
58. warabbuka lghafuuru dzuu rrahmati law yu-aakhidzuhum bimaa kasabuu la'ajjala lahumu l'adzaaba bal lahum maw'idun lan yajiduu min duunihi maw-ilaa


وَتِلْكَ الْقُرَىٰٓ أَهْلَكْنٰهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا۟ وَجَعَلْنَا لِمَهْلِكِهِم مَّوْعِدًا ﴿الكهف:٥٩
59. watilka lquraa ahlaknaahum lammaa zhalamuu waja'alnaa limahlikihim maw'idaa


وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِفَتَىٰهُ لَآ أَبْرَحُ حَتَّىٰٓ أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَيْنِ أَوْ أَمْضِىَ حُقُبًا ﴿الكهف:٦۰
60. wa-idz qaala muusaa lifataahu laa abrahu hattaa ablugha majma'a lbahrayni aw amdhiya huqubaa 


فَلَمَّا بَلَغَا مَجْمَعَ بَيْنِهِمَا نَسِيَا حُوتَهُمَا فَاتَّخَذَ سَبِيلَهُۥ فِى الْبَحْرِ سَرَبًا ﴿الكهف:٦١
61. falammaa balaghaa majma'a baynihimaa nasiyaa huutahumaa fattakhadza sabiilahu fii lbahri sarabaa


فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَىٰهُ ءَاتِنَا غَدَآءَنَا لَقَدْ لَقِينَا مِن سَفَرِنَا هٰذَا نَصَبًا ﴿الكهف:٦٢
62. falammaa jaawazaa qaala lifataahu aatinaa ghadaa-anaa laqad laqiinaa min safarinaa haadzaa nashabaa


قَالَ أَرَءَيْتَ إِذْ أَوَيْنَآ إِلَى الصَّخْرَةِ فَإِنِّى نَسِيتُ الْحُوتَ وَمَآ أَنسَىٰنِيهُ إِلَّا الشَّيْطٰنُ أَنْ أَذْكُرَهُۥ ۚ وَاتَّخَذَ سَبِيلَهُۥ فِى الْبَحْرِ عَجَبًا ﴿الكهف:٦٣
63. qaala ara-ayta idz awaynaa ilaa shshakhrati fa-innii nasiitu lhuuta wamaa ansaaniihu illaa sysyaythaanu an adzkurahu wattakhadza sabiilahu fii lbahri 'ajabaa


قَالَ ذٰلِكَ مَا كُنَّا نَبْغِ ۚ فَارْتَدَّا عَلَىٰٓ ءَاثَارِهِمَا قَصَصًا ﴿الكهف:٦٤
64. qaala dzaalika maa kunnaa nabghi fartaddaa 'alaa aatsaarihimaa qashashaa


فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَآ ءَاتَيْنٰهُ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنٰهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا ﴿الكهف:٦٥
65. fawajadaa 'abdan min 'ibaadinaa aataynaahu rahmatan min 'indinaa wa'allamnaahu min ladunnaa 'ilmaa


قَالَ لَهُۥ مُوسَىٰ هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلَىٰٓ أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا ﴿الكهف:٦٦
66. qaala lahu muusaa hal attabi'uka 'alaa an tu'allimani mimmaa 'ullimta rusydaa


قَالَ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِىَ صَبْرًا ﴿الكهف:٦٧
67. qaala innaka lan tastathii'a ma'iya shabraa


وَكَيْفَ تَصْبِرُ عَلَىٰ مَا لَمْ تُحِطْ بِهِۦ خُبْرًا ﴿الكهف:٦٨
68. wakayfa tashbiru 'alaa maa lam tuhith bihi khubraa


قَالَ سَتَجِدُنِىٓ إِن شَآءَ اللهُ صَابِرًا وَلَآ أَعْصِى لَكَ أَمْرًا ﴿الكهف:٦٩
69. qaala satajidunii in syaa-allaahu shaabiran walaa a'shii laka amraa


قَالَ فَإِنِ اتَّبَعْتَنِى فَلَا تَسْـَٔلْنِى عَن شَىْءٍ حَتَّىٰٓ أُحْدِثَ لَكَ مِنْهُ ذِكْرًا ﴿الكهف:٧۰
70. qaala fa-ini ittaba'tanii falaa tas-alnii 'an syay-in hattaa uhditsa laka minhu dzikraa


فَانطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا رَكِبَا فِى السَّفِينَةِ خَرَقَهَا ۖ قَالَ أَخَرَقْتَهَا لِتُغْرِقَ أَهْلَهَا لَقَدْ جِئْتَ شَيْـًٔا إِمْرًا ﴿الكهف:٧١
71. fanthalaqaa hattaa idzaa rakibaa fii ssafiinati kharaqahaa qaala akharaqtahaa litughriqa ahlahaa laqad ji/ta syay-an imraa


قَالَ أَلَمْ أَقُلْ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِىَ صَبْرًا ﴿الكهف:٧٢
72. qaala alam aqul innaka lan tastathii'a ma'iya shabraa


قَالَ لَا تُؤَاخِذْنِى بِمَا نَسِيتُ وَلَا تُرْهِقْنِى مِنْ أَمْرِى عُسْرًا ﴿الكهف:٧٣
73. qaala laa tu-aakhidznii bimaa nasiitu walaa turhiqnii min amrii 'usraa

فَانطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَا لَقِيَا غُلٰمًا فَقَتَلَهُۥ قَالَ أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةًۢ بِغَيْرِ نَفْسٍ لَّقَدْ جِئْتَ شَيْـًٔا نُّكْرًا ﴿الكهف:٧٤
74. fanthalaqaa hattaa idzaa laqiyaa ghulaaman faqatalahu qaala aqatalta nafsan zakiyyatan bighayri nafsin laqad ji/ta syay-an nukraa



قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكَ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِىَ صَبْرًا ﴿الكهف:٧٥
75. qaala alam aqul laka innaka lan tastathii'a ma'iya shabraa


قَالَ إِن سَأَلْتُكَ عَن شَىْءٍۭ بَعْدَهَا فَلَا تُصٰحِبْنِى ۖ قَدْ بَلَغْتَ مِن لَّدُنِّى عُذْرًا ﴿الكهف:٧٦
76. qaala in sa-altuka 'an syay-in ba'dahaa falaa tushaahibnii qad balaghta min ladunnii 'udzraa


فَانطَلَقَا حَتَّىٰٓ إِذَآ أَتَيَآ أَهْلَ قَرْيَةٍ اسْتَطْعَمَآ أَهْلَهَا فَأَبَوْا۟ أَن يُضَيِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارًا يُرِيدُ أَن يَنقَضَّ فَأَقَامَهُۥ ۖ قَالَ لَوْ شِئْتَ لَتَّخَذْتَ عَلَيْهِ أَجْرًا ﴿الكهف:٧٧
77. fanthalaqaa hattaa idzaa atayaa ahla qaryatin istath'amaa ahlahaa fa-abaw an yudhayyifuuhumaa fawajadaa fiihaa jidaaran yuriidu an yanqadhdha fa-aqaamahu qaala law syi'ta lattakhadzta 'alayhi ajraa


قَالَ هٰذَا فِرَاقُ بَيْنِى وَبَيْنِكَ ۚ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأْوِيلِ مَا لَمْ تَسْتَطِع عَّلَيْهِ صَبْرًا ﴿الكهف:٧٨
78. qaala haadzaa firaaqu baynii wabaynika sa-unabbi-uka bita'wiili maa lam tastathi''alayhi shabraa


أَمَّا السَّفِينَةُ فَكَانَتْ لِمَسٰكِينَ يَعْمَلُونَ فِى الْبَحْرِ فَأَرَدتُّ أَنْ أَعِيبَهَا وَكَانَ وَرَآءَهُم مَّلِكٌ يَأْخُذُ كُلَّ سَفِينَةٍ غَصْبًا ﴿الكهف:٧٩
79. ammaa ssafiinatu fakaanat limasaakiina ya'maluuna fii lbahri fa-aradtu an a'iibahaa wakaana waraa-ahum malikun ya/khudzu kulla safiinatin ghashbaa


وَأَمَّا الْغُلٰمُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَيْنِ فَخَشِينَآ أَن يُرْهِقَهُمَا طُغْيٰنًا وَكُفْرًا ﴿الكهف:٨۰
80. wa-ammaa lghulaamu fakaana abawaahu mu'minayni fakhasyiinaa an yurhiqahumaa thughyaanan wakufraa 


فَأَرَدْنَآ أَن يُبْدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَيْرًا مِّنْهُ زَكَوٰةً وَأَقْرَبَ رُحْمًا ﴿الكهف:٨١
81. fa-aradnaa an yubdilahumaa rabbuhumaa khayran minhu zakaatan wa-aqraba ruhmaa


وَأَمَّا الْجِدَارُ فَكَانَ لِغُلٰمَيْنِ يَتِيمَيْنِ فِى الْمَدِينَةِ وَكَانَ تَحْتَهُۥ كَنزٌ لَّهُمَا وَكَانَ أَبُوهُمَا صٰلِحًا فَأَرَادَ رَبُّكَ أَن يَبْلُغَآ أَشُدَّهُمَا وَيَسْتَخْرِجَا كَنزَهُمَا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ وَمَا فَعَلْتُهُۥ عَنْ أَمْرِى ۚ ذٰلِكَ تَأْوِيلُ مَا لَمْ تَسْطِع عَّلَيْهِ صَبْرًا ﴿الكهف:٨٢
82. wa-ammaa ljidaaru fakaana lighulaamayni yatiimayni fii lmadiinati wakaana tahtahu kanzun lahumaa wakaana abuuhumaa shaalihan fa-araada rabbuka an yablughaa asyuddahumaa wayastakhrijaa kanzahumaa rahmatan min rabbika wamaa fa'altuhu 'an amrii dzaalika ta'wiilu maa lam tasthi''alayhi shabraa

وَيَسْـَٔلُونَكَ عَن ذِى الْقَرْنَيْنِ ۖ قُلْ سَأَتْلُوا۟ عَلَيْكُم مِّنْهُ ذِكْرًا ﴿الكهف:٨٣
83. wayas-aluunaka 'an dzii lqarnayni qul sa-atluu 'alaykum minhu dzikraa


إِنَّا مَكَّنَّا لَهُۥ فِى الْأَرْضِ وَءَاتَيْنٰهُ مِن كُلِّ شَىْءٍ سَبَبًا ﴿الكهف:٨٤
84. innaa makkannaa lahu fii l-ardhi waaataynaahu min kulli syay-in sababaa 


فَأَتْبَعَ سَبَبًا ﴿الكهف:٨٥
85. fa-atba'a sababaa


حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَغْرُبُ فِى عَيْنٍ حَمِئَةٍ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوْمًا ۗ قُلْنَا يٰذَا الْقَرْنَيْنِ إِمَّآ أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّآ أَن تَتَّخِذَ فِيهِمْ حُسْنًا ﴿الكهف:٨٦
86. hattaa idzaa balagha maghriba sysyamsi wajadahaa taghrubu fii 'aynin hami-atin wawajada 'indahaa qawman qulnaa yaa dzaa lqarnayni immaa an tu'adzdziba wa-immaa an tattakhidza fiihim husnaa


قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُۥ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَىٰ رَبِّهِۦ فَيُعَذِّبُهُۥ عَذَابًا نُّكْرًا ﴿الكهف:٨٧
87. qaala ammaa man zhalama fasawfa nu'adzdzibuhu tsumma yuraddu ilaa rabbihi fayu'adzdzibuhu 'adzaaban nukraa


وَأَمَّا مَنْ ءَامَنَ وَعَمِلَ صٰلِحًا فَلَهُۥ جَزَآءً الْحُسْنَىٰ ۖ وَسَنَقُولُ لَهُۥ مِنْ أَمْرِنَا يُسْرًا ﴿الكهف:٨٨
88. wa-ammaa man aamana wa'amila shaalihan falahu jazaa-an lhusnaa wasanaquulu lahu min amrinaa yusraa


ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا ﴿الكهف:٨٩
89. tsumma atba'a sababaa


حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلَىٰ قَوْمٍ لَّمْ نَجْعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِتْرًا ﴿الكهف:٩۰
90. hattaa idzaa balagha mathli'a sysyamsi wajadahaa tathlu'u 'alaa qawmin lam naj'al lahum min duunihaa sitraa 


كَذٰلِكَ وَقَدْ أَحَطْنَا بِمَا لَدَيْهِ خُبْرًا ﴿الكهف:٩١
91. kadzaalika waqad ahathnaa bimaa ladayhi khubraa


ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا ﴿الكهف:٩٢
92. tsumma atba'a sababaa


حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ بَيْنَ السَّدَّيْنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوْمًا لَّا يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ قَوْلًا ﴿الكهف:٩٣
93. hattaa idzaa balagha bayna ssaddayni wajada min duunihimaa qawman laa yakaaduuna yafqahuuna qawlaa


قَالُوا۟ يٰذَا الْقَرْنَيْنِ إِنَّ يَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِى الْأَرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَكَ خَرْجًا عَلَىٰٓ أَن تَجْعَلَ بَيْنَنَا وَبَيْنَهُمْ سَدًّا ﴿الكهف:٩٤
94. qaaluu yaa dzaa lqarnayni inna ya'juuja wama'juuja mufsiduuna fii l-ardhi fahal naj'alu laka kharjan 'alaa an taj'ala baynanaa wabaynahum saddaa


قَالَ مَا مَكَّنِّى فِيهِ رَبِّى خَيْرٌ فَأَعِينُونِى بِقُوَّةٍ أَجْعَلْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ رَدْمًا ﴿الكهف:٩٥
95. qaala maa makkannii fiihi rabbii khayrun fa-a'iinuunii biquwwatin aj'al baynakum wabaynahum radmaa


ءَاتُونِى زُبَرَ الْحَدِيدِ ۖ حَتَّىٰٓ إِذَا سَاوَىٰ بَيْنَ الصَّدَفَيْنِ قَالَ انفُخُوا۟ ۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَعَلَهُۥ نَارًا قَالَ ءَاتُونِىٓ أُفْرِغْ عَلَيْهِ قِطْرًا ﴿الكهف:٩٦
96. aatuunii zubara lhadiidi hattaa idzaa saawaa bayna shadafayni qaala unfukhuu hattaa idzaa ja'alahu naaran qaala aatuunii ufrigh 'alayhi qithraa


فَمَا اسْطٰعُوٓا۟ أَن يَظْهَرُوهُ وَمَا اسْتَطٰعُوا۟ لَهُۥ نَقْبًا ﴿الكهف:٩٧
97. famaa isthaa'uu an yazhharuuhu wamaa istathaa'uu lahu naqbaa


قَالَ هٰذَا رَحْمَةٌ مِّن رَّبِّى ۖ فَإِذَا جَآءَ وَعْدُ رَبِّى جَعَلَهُۥ دَكَّآءَ ۖ وَكَانَ وَعْدُ رَبِّى حَقًّا ﴿الكهف:٩٨
98. qaala haadzaa rahmatun min rabbii fa-idzaa jaa-a wa'du rabbii ja'alahu dakkaa-a wakaana wa'du rabbii haqqaa


وَتَرَكْنَا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ فِى بَعْضٍ ۖ وَنُفِخَ فِى الصُّورِ فَجَمَعْنٰهُمْ جَمْعًا ﴿الكهف:٩٩
99. wataraknaa ba'dhahum yawma-idzin yamuuju fii ba'dhin wanufikha fii shshuuri fajama'naahum jam'aa


وَعَرَضْنَا جَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ لِّلْكٰفِرِينَ عَرْضًا ﴿الكهف:١۰۰
100.wa'aradhnaa jahannama yawma-idzin lilkaafiriina 'ardaan 


الَّذِينَ كَانَتْ أَعْيُنُهُمْ فِى غِطَآءٍ عَن ذِكْرِى وَكَانُوا۟ لَا يَسْتَطِيعُونَ سَمْعًا ﴿الكهف:١۰١
101.alladziina kaanat a'yunuhum fii ghithaa-in 'an dzikrii wakaanuu laa yastathii'uuna sam'aa


أَفَحَسِبَ الَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ أَن يَتَّخِذُوا۟ عِبَادِى مِن دُونِىٓ أَوْلِيَآءَ ۚ إِنَّآ أَعْتَدْنَا جَهَنَّمَ لِلْكٰفِرِينَ نُزُلًا ﴿الكهف:١۰٢
102.afahasiballadziina kafaruu an yattakhidzuu 'ibaadii min duunii awliyaa-a innaa a'tadnaa jahannama lilkaafiriina nuzulaa


قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُم بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمٰلًا ﴿الكهف:١۰٣
103.qul hal nunabbi-ukum bil-akhsariina a'maalaa


الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِى الْحَيَوٰةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا ﴿الكهف:١۰٤
104.alladziina dhalla sa'yuhum fii lhayaati ddunyaa wahum yahsabuuna annahum yuhsinuuna shun'aa


أُو۟لٰٓئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا۟ بِـَٔايٰتِ رَبِّهِمْ وَلِقَآئِهِۦ فَحَبِطَتْ أَعْمٰلُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيٰمَةِ وَزْنًا ﴿الكهف:١۰٥
105.ulaa-ikalladziina kafaruu bi-aayaati rabbihim waliqaa-ihi fahabithat a'maaluhum falaa nuqiimu lahum yawma lqiyaamati waznaa


ذٰلِكَ جَزَآؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُوا۟ وَاتَّخَذُوٓا۟ ءَايٰتِى وَرُسُلِى هُزُوًا ﴿الكهف:١۰٦
106.dzaalika jazaauhum jahannamu bimaa kafaruu wattakhadzuu aayaatii warusulii huzuwaa


إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ الصّٰلِحٰتِ كَانَتْ لَهُمْ جَنّٰتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا ﴿الكهف:١۰٧
107.innalladziina aamanuu wa'amiluu shshaalihaati kaanat lahum jannaatu lfirdawsi nuzulaa


خٰلِدِينَ فِيهَا لَا يَبْغُونَ عَنْهَا حِوَلًا ﴿الكهف:١۰٨
108.khaalidiina fiihaa laa yabghuuna 'anhaa hiwalaa

قُل لَّوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِّكَلِمٰتِ رَبِّى لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَن تَنفَدَ كَلِمٰتُ رَبِّى وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِۦ مَدَدًا ﴿الكهف:١۰٩
109.qul law kaana lbahru midaadan likalimaati rabbii lanafida lbahru qabla an tanfada kalimaatu rabbii walaw ji/naa bimitslihi madadaa


قُلْ إِنَّمَآ أَنَا۠ بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُوحَىٰٓ إِلَىَّ أَنَّمَآ إِلٰهُكُمْ إِلٰهٌ وٰحِدٌ ۖ فَمَن كَانَ يَرْجُوا۟ لِقَآءَ رَبِّهِۦ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صٰلِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِۦٓ أَحَدًۢا ﴿الكهف:١١۰
110.qul innamaa anaa basyarun mitslukum yuuhaa ilayya annamaa ilaahukum ilaahun waahidun faman kaana yarjuu liqaa-a rabbihi falya'mal 'amalan shaalihan walaa yusyrik bi'ibaadati rabbihi ahadaa


Terimakasih, semuga menjadi amal solih bagi kite semua


EmoticonEmoticon